Dissoneren

"Zodra iemand mentaal ferm positie inneemt, zo van 'dit vind ik daarom en punt', spring ik naar 'de andere kant' van die positie. Dat gaat automatisch. Ik wil het terrein verkennen en... niets uitsluiten. Of...niemand uitsluiten?

Misschien zit er een behoefte aan harmonie onder, die lang niet altijd vervuld wordt, want als ik me thuisvoel bij iemand dan poneer ik des te gemakkelijker een dissonant en je moet er maar zin in hebben, ruimte voor voelen. Je gelijk krijgen is wel lekker, maar ik reageer er met onderzoekende weerstand op. Is dit het werkelijk, is dit alles dat er is? Om werkelijk níemand uit te sluiten en dan dus een kakofonie aan opties te overwegen.

Ik kan het mogelijke sociale conflict onderscheppen door op de emotionele inhoud te focussen, daarmee te resoneren en hetgeen als mentale positie wordt verteld terug te koppelen in emotionele betekenis. Maar daarmee stopt het gesprek eigenlijk ook, ik maak de zoektocht van de ander monddicht.... De kunst van vragenstellen in plaats van de antwoorden klinkklaar klaarleggen, daar kan ik in groeien.

Door op emotionele inhoud te focussen, bewaak ik natuurlijk ook de verlangde harmonie in het contact met dierbaren. Een soort coping.

Daarnaast ben ik altijd op zoek naar plekken waar het helemaal oké is om de dissonant te zijn....Hulde aan de artiesten! Om datgene te vertolken dat nog niet gezien is, of dat aan de andere kant van het spectrum ligt, tegenstrijdig lijkt, maar eigenlijk een essentie spiegelt. Een essentie...de verbinding tussen de verschillen. Toch weer de verbinding...

Alles heeft met alles te maken en wanneer iets gezegd wordt dat regelrecht op eén doel lijkt af te gaan, onderschep ik de lijn graag en buig 'm de andere kant op. Ja, dan speel ik soms de tegenspeler in de hand, maar dat vind ik blijkbaar boeiend om te doen. Ik wil het verschil leven en de verbinding daarmee vieren.

Voldoen aan spelregels heeft me nooit aangesproken, of ik verzon ze zelf en raakte dan verveeld met de regels die ikzelf verzon.

Het moge duidelijk zijn dat ik veel innerlijke conflicten ervaar. Dat is ook wel prima zo, het is onderhoudend. Zolang ik regelmatig vertraag en eenvoudigweg ademmmmmm, geniet ik vaak volop van al die dissonerende innerlijke posities. Het leeft, het broeit, het schroeit, het vuurt voort!"