Een narratief op gevoel

"Beauty isn’t all about just nice loveliness, like. Beauty is about more rounded, substantial becoming. So I think beauty in that sense is about an emerging fullness, a greater sense of grace and elegance, a deeper sense of depth, and also a kind of homecoming for the enriched memory of your unfolding life."

John O’Donohue

Mildheid betekent deze dagen voor mij dat ik schoonheid zie in het proces dat we leven noemen. Er is niets 'af', er is beweging. In kleine stappen, incrementaal, voltrekken grote veranderingen. In contact met iets in mij dat ook buiten mij om een omarmende leegte is, vertraag en verzacht ik.

Het is een leegte die afschrikwekkend kan voelen, zonder steun en toeverlaat, onder voortgaande frustratie van basisbehoeftes, bij een chronische overvraging van ons zenuwstelsel of een gemis aan ordening vanuit een dieper soort weten. Een leegte die de vormen mogelijk maakt waar we ons mee identificeren, potentieel dansbaar, in den beginne noch kwaad noch goed.

Terwijl ik terugkijk op mijn al geleefde leven, schrijf ik een narratief op gevoel, zonder woorden, over alle keren dat de leegte transformeerde van bedreigend groots naar uitnodigend weids en diep. De leegte waarbinnen een sensitieve ontmoeting, broodnodig fysiek herstel, vertrouwen op wat komen gaat, creatiescheppende verveling of een piekende liefde plaats konden hebben.