Houden-van

"Oma....'

'Ja?

'Hoe weet je of iemand wel of niet van je houdt?'

'Dat is een goede vraag.' Oma kijkt erbij alsof ze heel hard nadenkt. Ze klapt de vaatwasser dicht, knijpt zachtjes in Lexi's schouder en gaat bij het raam staan. Ze staart naar buiten, naar de bomen en de flauwe zon en de vogels die rusteloos af en aan vliegen. Lang. Alsof die het antwoord zouden weten."

Uit: Jij mag alles zijn, Griet op de Beeck

Tja, hoe weét je of iemand van je houdt. Er zijn boeken en gesprekken vól mee geleefd. Maar, wat is jóuw antwoord, wat zijn jouw bevindingen en bevoelingen? In mij borrelt de indruk op dat houden-van gaat over goeds wensen voor de ander en de ander als eigen persoon erkennen. Houden-van gaat ook over de ruimte tussen 'houden' en 'van', daar waar de relatie hernieuwde moed en nodige rust vindt. Houden-van gaat over hechting en sterke emoties, maar ook over zacht zoemende verbinding voelen en kabbelende gevoelens delen. Houden-van nestelt zich in mijn binnenste eencelligen, eenmaal van iemand houdend, blijf ik houden, ook als dat op onberekenbare afstand is. Houden-van is een lang, complex proces van samenleven en delen, soms ook een gevoel dat abrupt en spontaan opkomt, een soortement van spirituele verliefdheid, bij enkele uitgewisselde blikken en woorden is er een diepe verbinding die niet per se een herkenbare relatievorm hoeft aan te nemen. Houden-van is vaak als werkwoord gedoopt, maar wordt evengoed in moeiteloosheid doorleefd. Houden-van is een bosbad, goed genoeg zijn, de kalme wijsheid van bomen die om kleinere bomen staan en hen alle bescherming tegen weer en wind bieden. Houden-van is de moederboom van alle tedere gevoelens, je best doen voor elkaar en ook jezelf invoelen als kwetsbaar, verbonden wezen. Houden-van is jezelf herkennen in andermans anders zijn. Ik weet dat ik van iemand houd als vergeving immer toegankelijk is en eerlijkheid meer dan alleen een nobel streven. En daarom weet ik soms van veél mensen te houden, hen allen in ieder geval op een wonderlijk diermenselijke wijze lief te hebben, al schiet dit houden-van in handelen ruim tekort en is slechts een meditatie de aangewezen plek voor een persoonlijke beleving van dit omvattende houden-van. Houden-van is zorgzaamheid, humor als pleister op zilte wonden en existentiële verbinding door dag, jaar, verschoten eeuwen heen. Houden-van zijn zachte aanrakingen waarin tijd tijdloos wordt en de zwaartekracht aan overmacht verliest. Aanrakingen waarin een diepe val, overgave en vertrouwen waarheid worden, je gevoelsvleugels bieden, waarmee het leven voor dat moment onoverwinnelijk waard is om te beleven. Houden van zijn aan - en afvliegende vogels, hun kwetterende koekoeksjongen, voorbij vervreemding hun noeste liefde waard. Houden-van is het emotioneel overdonderende, natuurkundige besef dat álles verbonden is, het universum ongekend groots en jouw leven lotsverpletterend klein. Houden-van is ook broos en bewust onmachtig, als de mier waar je voetzool onbewust op trapt, zielenpijn oproepend, berustend in je pogingen alsnog goed te doen, goed genoeg te zijn, wetend wat binnen je invloedssfeer ligt en waar jouw houden-van in handen van al het andere zwicht.

Wat is houden-van voor jou?