Vriendschap en begaafdheid

"We hebben een bullshitradar.

We weten het wanneer de ander in-authentiek is. Dat doet gewoon pijn. Onze vriendschap kan alleen floreren in volle openheid. Daarom neem ik de tijd ervoor...

We kunnen elkaar wijzen op wat er niet klopt, maar hoe "wijs" ook, we hebben tijd en ruimte nodig om te verwerken, herstellen, integreren. Een beetje verdraagzaamheid, naast een meedogenloze scherpte. Daar tussenin is het spelen. Als kinderen en volwassen, met het scheppen van een nieuwe toekomst.

Dít is wijsheid.

Ik zou zeggen dat het soms net een verstrengeling op afstand lijkt. Haha, dat ik dat zou zeggen! Klinkt veel te esoterisch misschien. Of juist niet.

Soms wijzen we elkaar te midden van een gesprek op de ongemakkelijke waarheid die de één of de ander vermijden wil.

'We weten natuurlijk allebei dat je een ongemakkelijke keuze uit de weg gaat..'

Já já, zeg ik dan, geef me even de tijd.

Ik durf nog niet te vragen of ze me vast wil houden. Beetje wiegen. Ruimte wil zijn. Intellectueel spiegelen is iets veiliger dan emotioneel en fysiek heel nabij zijn. Geen idee wat die mate van intimiteit in beweging brengt.

Tegelijkertijd leer ik ook versnellen in dit contact. Omdat niet alles veranderd hoeft te worden. En omdat vermijding uiteindelijk veel meer energie vraagt.

De schoonheid van onze verbinding is fantastisch. Het ligt op de loer om ook elkaars kwetsbaarheden te ontzien. Ik probeer mezelf erbij te houden. Ik ben niet een surrogaat vader, moeder. Al mentoren we elkaar wel. Moederkwaliteiten en vaderkwaliteiten doen wel goed.

Te veel betekenisgeving, dan lekt de levensenergie. De zin, de richting, de beweging, ook de stilte van de verbinding vallen weg.

We hebben beide een belachelijk druk leven. Creatief wild. Expansie. We veranderen de infrastructuur van onze maatschappijen.

De vriendschap is een herontwerp van wie we geleerd hebben te zijn.

Ik leer van mezelf houden op een zelfloze manier, al is er ook aardig wat verzet. Er valt veel weg, ik wil soms terugtrekken in een donkere hol en nooit meer bewegen. Dat is de stilte die zich aandient. Waar ik eigenlijk altijd naar heb verlangd. De stiltes achter, om, onder...het denken... Brrr,....veel potentieel.

Ik geloof dat we elkaar dáár hebben ontmoet, dáár zien. Ik heb me nog nooit zo ontmoet gevoeld, geloof ik. Verdrietig hè. En machtig mooi.

Vriendschap. Het is één van de mooiste woorden voor liefde."