HB valspositief…

*Ben je hb positief, hb valspositief, hb negatief of hb valsnegatief?*

Tijdens gesprekken met personen die zich herkennen in kenmerken van hoogbegaafdheid lijkt 'het' soms over een vloek te gaan. Een vloek die, zodra je het woord uitspreekt, zelfs de beste (...) onder ons vervloekt. Op het moment van uitspreken zou wat anderszins gezien, misschien hè, een gave is, misschien wel, waarschijnlijk toch, een vloek blijken.

De term hoogbegaafdheid wordt vermeden, op afstand gezet. Met handschoenen aan benaderd. Steriel bekeken onder een microscoop met aanscherpende afschuw. Of, opgehangen aan de muur, in een lijst, als iets bewonderings - maar niet leefwaardig. Is het dode - of té levendige - materie? Iets van anderen, uit boeken. Welhaast mythisch.

Invoelbaar. Herkenbaar. En invloedhebbend. Hoe we verhalen, karakteriseert de hoofdpersonen. Sociaal gezien lijken er aardige kosten verbonden aan jezelf hoogbegaafd noemen. Bovendien is de term ingebed in een geschiedenis waarin vergelijkingen maken geweld rechtvaardigt, een pijnlijk gegeven dat wat mij betreft alertheid en zachtheid vraagt.

Als we er eenmaal en dapper over durven spreken, jaagt de mythische dimensie en de sociale, morele gevoeligheid het gesprek misschien naar uitspraken die gewichtig of schichtig heen en weer walsen tussen het "positief" dan wel "negatief" benaderen ervan. Waar de eén negatief problematiseert, is het voor de ander des te belangrijker om positief te stimuleren.

Het is fantastisch! "En heel fout om zoveel ruimte in te nemen, doe even normaal..." Koketteren is er alleen voor de kwetsbaren. Succes wordt geaccepteerd wanneer er conflict aan voorafging, mee gepaard ging, wanneer iets overwonnen is. Of, succes is te máken. Kom op. Geloof in jezelf en anderen, dat werpt vruchten af.

De verhalen, die ikzelf ook bezig, zijn niet los te schudden van het hb-onderzoeksveld.

Het is niet makkelijk om hoogbegaafdheid als een fenomeen, uiting van menselijke diversiteit, te bestuderen. Elk domein van kennis brengt eigen perspectieven mee. En we komen in een wirwar van definities, modellen, onderzoeken, projecties, stereotypering, historische gevoeligheid, culturele verschillen en, nou ja, een menselijke wirwar - stromende complexiteit - terecht.

We willen er nuttig mee zijn. Als ik dan hoogbegaafd ben, waarom doe ik er dan zo weinig mee? Moet ik dan méér kunnen, dóen? Er ware kennis over delen...Geen mythes de wereld in helpen, in wortelen. Niemand en ook onszelf niets te kort doen. Vooruitgang boeken. Het beestje niet te direct in de ogen kijken. Het is spannend. Wie hoogbegaafd is, is nog steeds gewoon mens. Gedoe.

Een rijtje kan wellicht wenselijke wonderen doen. Is de wirwar te ordenen?

Het positieve van iemand zijn met kenmerken van hoogbegaafdheid, is:

De intensiteit
Complexiteit
En de gedrevenheid
Anders zijn

Het negatieve van iemand zijn met kenmerken van hoogbegaafdheid, is:

De intensiteit
Complexiteit
En de gedrevenheid
Anderszijn

Goed, beetje gekscherend dit....Positief versus negatief, het zijn woorden die pas betekenis hebben in een verhaal bolstaand van waarden en gevoelens, van ontwikkeling, processen.

Maar, zo bekeken zijn we er wel meteen uit, uit de wirwar. Onder de streep komen we op 0 uit . Een weinig bedreigend - of juist héél eng - cijfer.

Kunnen we nog spreken over hoogbegaafdheid vanuit een non duaal perspectief? Doet het er dan toe?

Absoluut niet. Relatief wel.

Het zou ons gesprek erover tekortdoen om de interactie met de omgeving buiten beschouwing te laten. Mismatches in sociale zin, op allerlei vlakken, brengt lijden.

En lijden is tegelijkertijd afhankelijk van perceptie...

Hoe het ook zij....Het liefst ben ik, ten aanzien van "deze hb", positief en negatief. Ik zou mezelf tekort doen bij nadruk op één van de zogenaamd twee kwalificeringen, sociale constructies. En dat voelt 'vals', foutnegatief. Daaraan toegevoegd: alleen in het nonduale vertoeven voelt ook vals. Dit kunnen we grofweg omdopen tot de zogenaamde "hb-bypass". Of privilege.

Of we nu over hoogbegaafdheid, cognitief sterke personen, uitermate goed redenerende, creatieve duizendpoten of intense mensen hebben....

Intensiteit kan zowel geïnflateerd zinloos voelen als hyperbool zinvol ten toon gespreid worden.
Complexiteit kan nodenvol ingewikkeld en chaotisch als vereenvoudigd doordacht en intrigerend potentieelvol zijn.
Gedrevenheid zowel ongericht en doelloos, gedesoriënteerd en gefragmenteerd als gehyperfocust de huidige tijd voorbij strevend, hoofd - en hartzaken verbindend...

Mens. Met een twist van vérvoelen, scheutjes diepdenken, beetjes of behoorlijk behendig bewegen, vèrweg verbeelden en serieus prikkelende zintuigen. Het is een dans tussen domeinen, dimensies, kanalen, zeg maar: uitersten van mens zijn.

Tuurlijk kan hoogbegaafd-zijn met problemen komen. En hoe. Kijk naar de wereld, (en dan -->) hoe kan dat anders?

Fijn dat we erover in gesprek zijn. Voelt positief. En negatief. Fijn en minder fijn, positiefnegatief en negatiefpositief. Complex. Ja, hier begint het wederkerig gesprek.

Het is, ervaar ik, prachtig om met elkaar een open ruimte te creëren waarin er ruimte is voor de ervaring vervloekt en begiftigd (of is het 'vergiftigd en begiftigd' ?) te zijn. Waar het licht breekt, meer kleuren zich kenbaar en kenmerk maken aan en van ons zenuwstelsel-in-onderzoek.

Een onderzoek van ons zenuwstelsel, ontzenuwend waar de gevoelskaart de verbinding met de complexiteit van de omgeving benauwt, prikkelend waar (openheid tot) stimuli welkom, verdiepend, verrijkend en verreikend ís, zijn.

Het is #deweekvandehoogbegaafdheid

Wat is voor jou 'de hoogbegaafdheid'? Ik ben benieuwd naar jouw ervaring, visie, denk - & voelbewegingen. Is er een vloek, spreek je van een gave? Een vermogen, potentieel of onzinnig onderwerp, het kan allemaal. Misschien doet het er niet toe, misschien is het momenteel een perspectief dat heel je voeldenken kaapt. Vrijheid om met elkaar over uit te wisselen is wat mij betreft van grote waarde(n).

Stel, je noemt het woord 'hoogbegaafdheid'. Wat gebeurt er bij je? Hoe is het dan om jou te zijn? (waar) Voel je sensaties? Borrelt er een impuls op in je lichaam? Wil je je kleiner, of juist groter maken? Wil je je ogen dichthouden, - doen of wagenwijd opensperren, scannend of absorberend? En, al denkend, van wiens verhaal word jij nu een personage? Vertel eens, als je wilt, welke conflicten dienen zich in dit verhaal aan? Welke reis ben je nu gestart?