Basisbehoeften
In de periode dat ik een eetstoornis ontwikkelde zat ik veél alleen in mijn kamer. Achter een computerscherm, zo durfde ik nog net de wereld te exploreren. De persoonlijke context van deze situatie is uiteraard ook belangrijk om te begrijpen waarom ik een eetstoornis ontwikkelde. Een belangrijke basisbehoefte aan vertrouwen was geschaad in huiselijke conflicten, verbinding met mijn lichamelijke en emotionele zelf was er niet voldoende en er was geen levendig afstemmen op anderen, om eigen en andermans behoeften te herkennen Het internet bood een weelde aan bevestigende zelfafwijzing, ik kon de valkuilen niet overzien vanuit een overlevingsstand. Ideale lichamen. Beelden die tegelijkertijd met een vurig verlangen om sámen te leven resoneerden en met een wrede zelfafwijzing van wie ik was, de persoon en het lichaam in wie dit gefrustreerde verlangen voelbaar was. Zo ontwikkelde er zich in mijn geest een radicale vorm van denken. Cijfermatig contact, blindstarend op de hoeveelheid kilo's die de weegschaal als verdoemenis uitsprak en een rigide regime aan gedragsmatige dictaten - als x kilo, dan ben ik verlost van dit lijden.
Meer nog dan de radicale wijze van denken te belichten, bleek het nadien enorm belangrijk om de onderliggende basisbehoeften te leren zien en vervullen. Dat wil zeggen, op een gezonde manier. Dit kon ik pas zien, toen deze behoeften wijzer vervuld raakte. Vanuit basisveiligheid en sociale betrokkenheid. Het gevoel dat iemand met wie je intimiteit kan delen, je genegen is. Het is zo belangrijk voor welzijn. Intimiteit creëren.
Hoe doen we dit, hoe gaan we dit met elkaar doen? Hoe bieden we elkaar die broodnodige spiegel, een warm bad, een moment van kwetsbare ontspanning waarin zorgen relatief blijken en de toekomst geen eindpunt? Zingeving en perspectief is belangrijk. Alsmede lol en lichtheid, ook via het scherm. En openheid en gelijkheid, durfmoedig communiceren, er licht en lucht aan schenken. Zéker ook in deze periode waarin zoveel jongeren langdurig alleen in hun kamer achter een blikkerend scherm zitten:
„Meditatie helpt me om met stress om te gaan, het lukt nu beter om rust in mijn hoofd te krijgen. Mijn scriptie en stage geven me motivatie. Ik heb weer een reden om me aan te kleden. En ik heb aan mijn vriend en mijn beste vriendin over mijn eetstoornis verteld. Dat was een enorme opluchting.”
Thema's die mij natuurlijkerwijs aan het hart en de keel gaan. Ik voel het in mijn hele lichaam, gelukkig: laten we proberen er voor en met elkaar te zijn, verbinding in veelzijdige vormen faciliterend.