Naar binnen, de directe weg

"Elke dag word ik dichter naarbinnen geroepen. En bij elke beweging die "kant" op, ga ik door lagen emoties die vrijlating zoeken. Ik probeer te spreken en ik probeer te schrijven en dan jaag ik op schaduwen.

Alle vormen van zelfverlating worden in dit proces ontwricht. Soms weet ik het even niet meer in mezelf te vinden en zoek ik steun en spiegeling bij anderen, en dan al gauw merk ik dat ik toch weer naarbinnen dien te bewegen met mijn aandacht. En dat kan ook samen, dat kan ook ín verbinding, naar niet zonder dat ene oog ook direct binnenin gericht. Is dat wel zo?

Het is zo simpel en zo intens. En soms is het dat tegelijkertijd, dan is het in mij onvoorstelbaar simpel en levendig.

Vaak zijn er ook verkrampingen, onrust, druk, een zeurende keel, een stekend hart, mijn handen die elkaar plotsklaps grijpen, een 'pfffffft', een zucht uit de krochten van de aarde, tintelingen en schokjes.

Als ik helemaal toegeef aan de impulsen, dan dans ik ineens met mijn handen, mijn heupen, dan beweegt mijn lichaam onwaarschijnlijk intuïtief en ontvouwt een klein theater, schoonheid alom. Dan ben ik zowel danser als kijker die in verwondering is over de instantaan ontstane choreografie die wel en niet in mijn handen ligt.

Het is alsof alles in mij maar één ding verlangt en dat is onvoorwaardelijke authenticiteit. En om dat te zijn, te belichamen, val ik door alle weerstand en de daarmee verbonden ideeën en projecties. Ik neem de ruimte voor al deze processen, dat is gewoon nodig. Ik moet en zal vliegen als ik val.

Het is als een rouwproces, ik neem afscheid van wie ik was en ontdek wie ik veel dieper vanbinnen, in een diepte die mij altijd wel gegidst heeft, maar nooit vól in aanwezigheid van de ander - en dus van mezelf - tot uitdrukking kwam.

Ik kies volhartig voor dit rouwen. En tussendoor zullen de emoties soms tot fixaties leiden, en soms zullen gedachten het proces veel kleiner maken dan het eigenlijk is, en tussendoor zal ik steun vragen, aan geliefden en bovenal aan dat wat ik net noem:

een onverwoestbare liefde in mezelf, voor alles en niets. Want dát is wie ik ben."