Vertelstem, vertel tóch stem

"Would she have any advice for those misfits who suffer trauma but don’t write or give lectures or make TV programmes? She does.

“Call somebody and tell them. That’s it,” she says. “The exercise is speaking; it’s not about whether you’re talking to 10 or 10,000 people, it’s about getting it out from your vocal cords, out, away from you, into the air.” - Michaela Coel, Guardian

Het afgelopen jaar kwam ik veel minder aan vrij schrijven toe dan ik gewend was. Schrijven was (en is) al zolang mijn meditatie, mijn beste vriend(in) en mijn leermeester. Het geduldige (digitale) papier toonde wat er in mijn binnenwereld leefde en de securiteit en sensitiviteit van het schrijven bood de beste gesprekspartner. Creatief instinct gekoppeld met een gevoelig lichaam resulteerde in diepte-inzichten en herstelde rust. Het was flink desoriënterend dat ik niet meer zoveel ruimte ervoer om te schrijven - veel aandacht (en terecht :-)) was er voor ons nieuwe gezin, onze lieve dochter.

Hoewel desoriënterend, leert het gemis aan schrijven mij nu om de waarde van sociaal contact sterker te doorvoelen, erkennen. Ik ontdek niet alleen mijn schrijfstem, maar ook mijn vriendschappelijke vertelstem. Met het geluk dat ik zulke mooie mensen om me heen heb, is het nu aan mij om uit te reiken en aan te geven als ik het ben die vertellen mag. Een groei in sociale identiteit en acceptatie van gemeenschap als gedeeld goed. Een echte 'misfit'-uitdaging.

Dat gezegd hebbende ....hervind ik ook nu weer het schrijven, de kunsten, als expressie van gevoeligheden en innerlijke conflicten, nu dan ook uitreikend naar thema's die meér van de wereld omvatten dan ik durfde toe te laten en in artistieke vormen die al zolang in mij lagen te sluimeren.

Welke stem(men) ontdek jij?